نمای کوچک، زندان بزرگ
- AD MIN
- 12 minutes ago
- 5 min read
گزارش هفتگی از نادیده انگاشتن حقوق و آزادیهای شهروندی و زندانیان سیاسی در ایران
-شنبه ۲۰ اردیبهشت، ۲۵۸۴ شاهنشاهی
عدم تماس و ملاقات هفتگی فاطمه سپهری با خانواده اصغر سپهری، برادر فاطمه سپهری، زندانی سیاسی پادشاهیخواه، در حساب ایکس خود نوشته است که از تاریخ ۱۸ فروردینماه سال جاری، این کنشگر سیاسی محبوس در بند ۵ زندان وکیلآباد مشهد، هیچگونه تماس تلفنی با خانواده نداشته و از ملاقاتهای هفتگی نیز خودداری کرده است.

آقای سپهری نوشت: «خانوادهی او در بیخبری از وضعیت جسمی و روحیاش به سر میبرند و ناچارند هر چند روز یکبار به زندان مراجعه کنند، به این امید که شاید اجازهی تماس کوتاه یا ملاقات کابینی صادر شود.
فاطمه سپهری، یکی از امضاکنندگان بیانیهی دوم ۱۴ فعال سیاسی و مدنی، از مهر ۲۵۸۱ (۱۴۰۱خورشیدی) در بازداشت بهسر میبرد. دلیل اصلی بازداشت او، سخنان صریح علیه جمهوری اسلامی و درخواست برای سرنگونی این نظام در گفتوگو با رسانههای بینالمللی بوده است. او به بیماریهای قلبی، دیابت، فشار خون بالا و ضعف شدید جسمانی مبتلاست و در مهر ۲۵۸۲ شاهنشاهی (۱۴۰۲ خورشیدی) نیز تحت عمل جراحی قلب باز قرار گرفت. با این حال، نهتنها هیچگونه مرخصی درمانی به او داده نشد، بلکه بلافاصله پس از عمل، در شرایطی ناپایدار به زندان بازگردانده شد.
بند ۵ زندان وکیلآباد که محل نگهداری اوست، فاقد حداقل استانداردهای بهداشتی و انسانی است. از سال ۱۴۰۱ پنجرههای این بند با آجر مسدود شدهاند و از ۱۵ آذر سال گذشته، همزمان با سقوط بشار اسد و به دستور مستقیم علی خامنهای، درِ بند نیز بسته شده است. این فضا نه تنها فاقد تهویهی مناسب است، بلکه سیستم فاضلاب و سیفونها نیز به دلیل واگذاری تعمیرات به افراد غیرمتخصص دچار اختلال جدی شدهاند. بوی تعفن فضای زندان را پر کرده و تنفس برای زندانیان دشوار شده است.
در چنین شرایطی، خواهرم با بیماری قلبی حاد در محیطی نگهداری میشود که سلامت و حتی جان او را بهشدت تهدید میکند.
ما بارها تأکید کردهایم که مسئولیت مستقیم این وضعیت غیرانسانی بر عهدهی افراد زیر است:
نوید طباطبایی (قاضی ناظر زندان)
هادی اسماعیلزادگان (رئیس زندان مرکزی مشهد)
غلامرضا روشان (مدیرکل زندانهای استان خراسان رضوی)
و در نهایت، علی خامنهای (رهبر جمهوری اسلامی)»
قتل ساحل نصیری توسط نیروی انتظامی استان گیلان یک جوان ۱۹ ساله اهل گیلان به نام ساحل نصیری روز جمعه، ۱۲ اردیبهشتماه، در پی تیراندازی مستقیم نیروهای انتظامی جمهوری اسلامی در ساحل زیباکنار استان گیلان جان خود را از دست داد.

بر پایه گزارشهای همرسانی شده، ماموران نیروی انتظامی قصد توقیف موتورسیکلت او و دوستش را داشتند و پس از بازرسی بدنی، در پی مقاومت این دو جوان، دو گلوله به سر ساحل نصیری شلیک کردند که منجر به مرگ او شد.
قتل این جوان با واکنش شدید مردم منطقه روبهرو شد. معترضان با حمله به کلانتری، بنرهای نصبشده بر آن را به آتش کشیدند. این اعتراضات با ورود نیروهای ویژه و درگیری گسترده با مردم به پایان رسید.
در مقابل، نیروی انتظامی گیلان ادعا کرد که ساحل نصیری و همراهش مواد مخدر از نوع شیشه، گل و حشیش همراه داشتند. به گفته پلیس، وی پس از شناسایی، در حین بازرسی با مأموران درگیر شده و قصد خلع سلاح آنها را داشته است. پلیس مدعی شد که مأمور ابتدا تیر هوایی شلیک کرده و در نهایت برای «زمینگیر کردن» او ناچار به استفاده از سلاح شده است.
تخریب سنگ مزار کیان پیرفلک ماهمنیر مولاییراد، مادر جاویدنام کیان پیرفلک، در ویدئویی اعلام کرد سنگ مزار فرزندش و مادربزرگ کیان شکسته شده است. او با گلایه از این اقدام دردناک گفت: «حکومت نه به کودک رحم میکند، نه به سنگ قبرش». کیان پیرفلک کودک ۱۰ سالهای بود که در جریان خیزش ملی ایران در سال ۲۵۸۱ شاهنشاهی بر اثر شلیک گلوله نیروهای حکومتی جان باخت.
پنج سال زندان برای محبوبه رضایی محبوبه رضایی، کنشگر سیاسی پادشاهیخواه و زندانی محبوس در زندان اوین، پس از پذیرش اعاده دادرسی، در دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ۵ سال حبس محکوم شد. این حکم جایگزین محکومیت قبلی او به ۶ سال و سه ماه حبس شده است.

خانم رضایی در تاریخ ۱ خردادماه ۲۵۸۲ شاهنشاهی(۱۴۰۲ خورشیدی) توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، بازداشت و پس از مدتی به بند زنان زندان اوین منتقل شد. او پیشتر در پروندهای سنگین به اتهاماتی از جمله «عضویت در گروههای مخالف نظام»، «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، «اهانت به مقدسات»، «کشف حجاب» و «تظاهر به فساد در فضای مجازی»، روی هم رفته به ۱۹ سال و ۹ ماه حبس و پرداخت جزای نقدی محکوم شده بود.
پس از پذیرش اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور، پرونده محبوبه رضایی جهت رسیدگی مجدد به شعبه ۲۱ دادگاه تجدیدنظر تهران ارجاع شد که در نهایت منجر به کاهش حکم او شد.
محکومیت رضا محمدحسینی به پنج سال زندان رضا محمدحسینی، زندانی سیاسی پادشاهیخواه که هماکنون در زندان قزلحصار کرج محبوس است، پس از پذیرش اعاده دادرسی، در دادگاه تجدیدنظر استان تهران با کاهش حکم مواجه شد و به ۵ سال حبس محکوم گردید.

او در اردیبهشتماه ۲۵۸۲شاهنشاهی (۱۴۰۲خورشیدی) در منزل شخصیاش بازداشت و مدتی بعد توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران بابت اتهاماتی نظیر «عضویت در گروههای مخالف نظام»، «اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی» و «تمرد نسبت به مأموران»، به ۱۴ سال و ۶ ماه حبس محکوم شده بود.
با پذیرش اعاده دادرسی از سوی دیوان عالی کشور و ارجاع پرونده به شعبه ۲۱ دادگاه تجدیدنظر، حکم زندان او کاهش یافت.
اعمال محرومیت و ممنوعیت شدید بر روی سه زندانی از تاریخ ۱۵ آذرماه ۱۴۰۳ خورشیدی، بند ۵ زندان وکیلآباد مشهد به روی سه زندانی سیاسی فاطمه سپهری، فرزانه قرهحسنلو و زهرا کهنهکار (سپندآذر) قفل شده، و این وضعیت اکنون وارد ششمین ماه خود شده است.

پس از آنکه در تاریخ ۲۳ فروردینماه سال جاری، یک فایل آوایی از سوی فرزانه قرهحسنلو همرسانی شد که در آن از وضعیت اسفبار خود و همبندیهایش سخن گفته بود، موجی از محدودیتهای غیرقانونی و غیرانسانی علیه او اعمال شده است:
محرومیت از تماس تلفنی به مدت یک ماه؛
ممنوعیت ملاقات حضوری به مدت چهار ماه؛
محرومیت از خرید به مدت یک ماه و مسدود شدن کارت بانکی او درون زندان؛
ممانعت از اعزام درمانی، در حالیکه فرزانه برای ۲ اردیبهشتماه نوبت دندانپزشکی داشت.
این اقدامات به دستور مستقیم مسئولان زندان صورت گرفتهاند:
نوید طباطبایی (قاضی ناظر زندان)، هادی اسماعیلزادگان (رئیس زندان وکیلآباد)، غلامرضا روشان (مدیرکل زندانهای استان خراسان رضوی) و جمیله رحیمزاده (رئیس بند زنان).
برزان محمدی، فعال سیاسی مشروطهخواه و زندانی سیاسی پیشین، در پی سقوط از ساختمانی سهطبقه در شهر گنبدکاووس جان باخت.

رضا مهرگان، دیگر زندانی سیاسی پیشین، با همرسانی این خبر در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «به جرات یکی از شجاعترین مبارزانی که میشناختم، ایشان بود». هنوز علت دقیق این حادثه اعلام نشده است.