نمای کوچک، زندان بزرگ
- AD MIN
- Apr 19
- 4 min read
گزارش هفتگی از نادیده انگاشتن حقوق و آزادیهای شهروندی و زندانیان سیاسی در ایران —شنبه ۳۰ فروردین، ۲۵۸۴ شاهنشاهی
خالد پیرزاده در سلول انفرادی خالد پیرزاده، زندانی سیاسی پادشاهیخواه، از روز ۲۶ فروردینماه به دستور هدایتالله فرزادی، رئیس زندان شیبان اهواز، به سلول انفرادی منتقل شده است. بر اساس اظهارات یک منبع آگاه، این انتقال در پی شکایتی صورت گرفته که پیرزاده پیشتر به دلیل جلوگیری از ادامه روند درمانش علیه رئیس زندان در مراجع قضایی ثبت کرده بود.

صبح پنجشنبه، ۲۸ فروردینماه نیز شماری از زندانیان در اعتراض به این اقدام، در محوطه هواخوری زندان تجمع کرده و دست به اعتراض زدند.
نهش جسمی ناگوار فاطمه سپهری
اصغر سپهری، برادر فاطمه سپهری، زندانی سیاسی پادشاهیخواه محبوس در زندان وکیلآباد مشهد از وخامت نهش (وضعیت) جسمی خواهرش ابراز نگرانی کرده است. او با انتشار یادداشتی در حساب ایکس خود، به نقل از برادر دیگر خود، محمدحسین سپهری، شرایط نگهداری فاطمه سپهری در بند ۵ این زندان را «بسیار نگرانکننده» توصیف کرده است.

محمدحسین سپهری که در بند ۶ زندان وکیلآباد زندانی است، در تماس تلفنی اخیر با خانواده گفته است که در ملاقات روز ۷ فروردینماه با خواهرش، حال عمومی او بسیار وخیم بوده و خود فاطمه گفته که بیش از دو ماه است حتی نتوانسته از هواخوری استفاده کند و بند محل نگهداریاش مانند «قبر» شده است.
در پی این دیدار، فاطمه سپهری در تاریخ ۲۱ فروردینماه به دلیل وخامت وضعیت جسمی، از حضور در ملاقات انصراف داده است. محمدحسین سپهری با اشاره به بیماری قلبی و عمل قلب باز فاطمه، هشدار داده که ادامه این شرایط میتواند به مرگ او منجر شود و گفته است: «هدف مسئولان جمهوری اسلامی از این رفتارها چیست؟ جز اینکه عمداً میخواهند خواهرم را شکنجه کنند؟»
اصغر سپهری نیز با تأکید بر نبود حداقل شرایط انسانی در بند ۵ زندان وکیلآباد، اعلام کرده که فاطمه سپهری همراه با فرزانه قرهحسنلو و زهرا کهنهکار در شرایطی نگهداری میشوند که با شکنجه روانی، نبود تهویه و فشارهای شدید همراه است.
او مسئولیت مستقیم این وضعیت را متوجه نوید طباطبایی (قاضی ناظر زندان)، هادی اسماعیلزادگان (رئیس زندان مرکزی مشهد)، غلامرضا روشان (مدیرکل زندانهای استان خراسان رضوی) و علی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی دانسته است.
محرومیت لاله ساعتی از رسیدگی پزشکی لاله ساعتی، نوکیش مسیحی محبوس در بند زنان زندان اوین، با وجود وضعیت جسمی نامناسب، همچنان از رسیدگی پزشکی محروم مانده است. وی چندی پیش در حیاط زندان زمین خورد و دو انگشت دست چپش – انگشت حلقه و انگشت کوچک – آسیب دیدند، اما با وجود جراحت، از درمان مناسب بینصیب مانده است.

درخواست مادر وی برای اعزام او به مرخصی درمانی با مخالفت دادسرای زندان اوین روبهرو شد؛ پاسخی که دلیل آن را مخالفت ضابط امنیتی (وزارت اطلاعات) پرونده عنوان کردهاند. همچنین درخواست انتقال او به بیمارستان نیز با پاسخ منفی مواجه شده است.
وی در فروردینماه ۱۴۰۳ خورشیدی توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، به دو سال حبس تعزیری و ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده بود.
محرومیت همیشگی محمد نجفی از وکالت
محمد نجفی، وکیل دادگستری محبوس در اوین، از سوی شعبه اول دادگاه عالی انتظامی قضات به محرومیت همیشگی از اشتغال به حرفه وکالت محکوم شد. این حکم که در تاریخ ۱ دیماه ۱۴۰۲ خورشیدی صادر شده بود، بهتازگی در زندان به وی ابلاغ شده است.

مصطفی نیلی، وکیل دادگستری، با همرسانی مطلبی در اینباره اعلام کرد که آغاز روند این پرونده به نامهای از سوی دادیار وقت اجرای احکام دادسرای اراک در اسفندماه ۱۳۹۸ خوررشیدی بازمیگردد که به کانون وکلای دادگستری مرکزی ارسال شده بود. هرچند شعبه سوم دادگاه انتظامی این کانون در دیماه ۱۴۰۲ خورشیدی با استناد به مرور زمان، قرار موقوفی تعقیب صادر کرد، اما با اعتراض دادستان انتظامی وقت، علی همت هاشمی، پرونده به دادگاه عالی انتظامی قضات ارجاع داده شد و در نهایت، حکم نهایی مبنی بر محرومیت دائم از وکالت صادر گردید.
محمد نجفی، که پیشتر در سال ۱۳۹۸ خورشیدی پس از آزادی کوتاهمدت دوباره بازداشت و به زندان اراک منتقل شده بود، از اردیبهشتماه ۱۴۰۲ خورشیدی به زندان اوین انتقال یافته و هماکنون در اندرزگاه ۴ این زندان دوران محکومیت خود را سپری میکند.
او تاکنون در چند پرونده جداگانه با چهارده اتهام به مجموع بیش از ۲۱ سال حبس محکوم شده است. از جمله سنگینترین این احکام، محکومیت ده ساله به اتهام «کمک به دولت متخاصم از طریق مصاحبه با رسانههای خارجی» است که بعدتر با تخفیف به چهار سال و شش ماه کاهش یافت. همچنین تاکنون تجمیعی برای این احکام صورت نگرفته است.
در طول دوران حبس، دستکم پنج پرونده دیگر نیز علیه این وکیل دادگستری تشکیل شده است؛ از جمله یکی از پروندهها به دلیل انتشار فایلهای صوتی از داخل زندان اراک، و پروندهای دیگر با شکایت رئیس زندان که منجر به صدور حکم چهار ماه حبس برای او شد.
نجفی همچنین باوجود ابتلا به بیماریهای مختلف، بارها از دسترسی به درمان تخصصی و اعزام به بیمارستان محروم مانده است.
درگذشت نگار کورکور خواهر دادخواه مجاهد کورکور نگار کورکور، خواهر دادخواه زندانی سیاسی محکوم به اعدام، مجاهد کورکور، در یکی از بیمارستانهای آلمان پس از نبردی سخت با بیماری سرطان درگذشت. او تا واپسین لحظات عمرش، صدای زندانیان سیاسی و خانوادههای دادخواه بود و برای اثبات بیگناهی برادرش تلاش میکرد.

در نخستین ساعات بامداد چهارشنبه ۲۷ فروردینماه، حساب اینستاگرام نگار با انتشار پیامی نوشت: «نگار دختر مظلوم ایران آسمانی شد.»
محبوبه رمضانی، مادر دادخواه جاویدنام پژمان قلیپور از جانباختگان اعترضات سراسری آبان ۹۸ با یادآوری گفتوگویی با نگار گفته است: «میدانی درد غربت چیست؟ این است که وقتی دلت میگیرد، نه مامانی هست، نه برادری، نه حتی یک آغوش آشنا. من فقط بغل مامانم را میخواهم.» او در ادامه افزود: «نگار به آرزویش نرسید؛ نه ایران را دید، نه دادگاه عادلی را، و نه برادرش را. یک بار آخر بغلم کرد و گفت میترسم… ولی نگذار فراموش شوم.»