سکوت رسانه‌های جریان اصلی در مورد اعتراضات اخیر در ایران غیرقابل قبول است
برایان لیب، مدیر اجرایی سازمان «ایرانی-آمریکایی‌ها برای آزادی» و دانیال جعفری رئیس هیات مدیره این سازمان در تازه‌ترین مقاله خود در نشریه انگلیسی زبان نیوزمکس با اشاره به اعتراضات دانشجویی و خیزش‌های مردمی در ایران در دو دهه اخیر، سکوت رسانه‌های جریان اصلی را غیرقابل قبول خواندند.این مقاله که روز دوشنبه چهارم مردادماه ۱۴۰۰ منتشر شد، می‌گوید: «اگرچه تظاهرات مردم در ایران مورد توجه کارشناسان و اتاق فکرها بوده، اما رسانه‌ها اغلب در اینگونه موارد سکوت اختیار کرده‌اند.اینگونه به نظر می‌رسد که همه چیز در ایران آرام است. حتی زمانی که سازمان‌های حقوق بشری قتل‌عام ۱۵۰۰ شهروند ایرانی را در جریان اعتراضات نوامبر ۲۰۱۹ (آبان خونین) محکوم کردند – چرا که بسیاری از آمریکایی‌ها کماکان از این فاجعه بی‌خبرند.یکی از نکات مهم در مورد آبان خونین که باید مورد توجه آمریکایی‌ها قرار بگیرد این است که جمهوری اسلامی اینترنت را در جریان تظاهرات سراسری سال ۱۳۹۸ و امکان اطلاع‌رسانی به خارج از کشور را برای ایرانیان محدود کرد. جمهوری اسلامی مانع از آن شد که اتفاقات در حال وقوع به گوش جهان برسد.در طول سالیان، بسیاری از دولت‌ها سیاستی را اتخاذ کردند که در بیانیه‌های رسمی به صورت مستقیم به رژیم جمهوری اسلامی پرداخته نشود. این سیاست با نزدیکی اوباما به ملاها در تهران به حد اعلای خود رسید.در دوران ریاست جمهوری اوباما این به یک سیاست نانوشته تبدیل شد که واشنگتن تنها به انتقاد و ارجاع مبهم به نقض حقوق بشر در بیانیه‌های رسمی بسنده کند، و هرگز به صورت علنی علیه رژیم تهران اقدامی نکند.اما با انتخاب پرزیدنت دونالد ترامپ به عنوان چهل و پنجمین رییس‌جمهور ایالات متحده، اوضاع تغییر کرد.پرزیدنت ترامپ به صورت معمول از مردم ایران در توییتر حمایت می‌کرد، حتی در مورد «اعدام نوید افکاری» به رژیم هشدار داد. اگرچه جمهوری اسلامی نوید افکاری را اعدام کرد، اما مردم ایران از بیانیه پرزیدنت ترامپ تقدیر کردند.صرف‌نظر از اینکه چه کسی رییس‌جمهور است، وقتی پرزیدنت ترامپ رژیم جمهوری اسلامی را مورد هدف قرار می‌داد، رسانه‌ها این موضوع را پوشش می‌دادند.اکنون و با روی کار آمدن بایدن، رسانه‌ها اوضاع وخیم را نادیده می‌گیرندجمهوری اسلامی با کادرسازی، و اشغال رسانه‌های جریان اصلی (مانند سی.ان.ان، پولیتیکو و …) این موضوع را کنترل می‌کند.به عنوان مثال، سی.ان.ان محمدجواد ظریف را دعوت می‌کند، اما هرگز از او سوالات چالش برانگیز نمی‌پرسند، و او را در مورد نقض گسترده حقوق بشر در ایران تحت فشار نمی‌گذارند.انجام اینگونه مصاحبه‌های فرمایشی باید پایان یابد. «مطبوعات آزاد» باید هدف خود را دوباره بازیابی کند.در حالی که مردم ایران برای اعتراض مسالمت‌آمیز به کمبود آب در خیابان‌ها کشته می‌شوند، بسیاری از رسانه‌ها از مسوولیت خود شانه خالی کرده، و در این مورد سکوت می‌کنند.با این حال، نیوزمکس با پوشش مداوم «اقدامات جمهوری اسلامی در ایران و خاک آمریکا» نفس تازه‌ای به این جبهه داده است.این وظیفه همه رسانه‌ها در آمریکا است؛ کمک کنند تا نقض [ حقوق] گسترده در ایران برای مردم دنیا نمایان شود و زمینه‌ای را برای کسانی که علیه رژیم صحبت می‌کنند، فراهم کنند.همیشه و در هر زمان می توان کار درست را انجام داد، و در حمایت از مردم ایران در برابر نقض گسترده حقوق بشر توسط جمهوری اسلامی صحبت کرد.
